FURUNO Denizcilik Eğitim Merkezi - www.furunodenizcilik.com
Web sayfamızı ziyaret ederseniz mutlu oluruz, umarız bloglarımızdaki bilgiler sizlere yaralı olur...
YELKENLİ TEKNE
Bir yelkenli teknede 3 ana unsur
vardır:
- taşıyıcı unsur – Tekne
- yürütücü unsur – Yelken ve Arma
- tamamlayıcı unsur – Ekipman
TEKNE
Asıl tekne:
Sabit bir “omurga” üzerine yer
yüzeyine dik olarak oturtulmuş “postalar” ve bu postalara tutturularak
kaplanmış kaplama tahtalarından oluşur. Omurgadan “baş tarafa” (teknenin önü)
ve “kıç tarafa” (teknenin arkası) doğru “bodoslama” diye adlandırılan yine
omurga niteliğinde parçalar uzanır. Üzerinde gezinti yapılan bölümler teknenin
“güverte”sidir. Güvertenin taşınabilmesi için her postanın kafalarını birbirine
bağlayan yatay tahtalar mevcuttur. Bunlara “kemere” adı verilir. Postanın bir
tarafından diğer tarafa kadar uzatılmayan kısa bırakılmış kemerelere de “öksüz
kemere” denir. Teknenin boyunca postaların kafalarını üstten bağlayan parçaya
“küpeşte”, kemerelerin kafalarını yandan bağlayan tahtalara da “yumru” adı
verilir. Kamara veya köprü üstü gibi yaşam mahallerinin, küpeşte hattının
haricinde rüzgara ekstra alan yapan kısımlarına “kasara” denir.
Teknenin su altında kalan
bölümüne “karina” denir. Karinanın boyuna ise
su çekimi denir. İngilizce’de “drought”, okunuşu “draft” olarak
adlandırılır. Teknede dışta yanlar için “borda” kelimesi kullanılır. Küpeşte ile
su arasındaki mesafeye de serbest borda yüksekliği denir. Su çekimi ile serbest
borda yüksekliği ters orantılıdır.
Sabit olmayan kısımları:
Omurgaya haricen cıvatalarla
tutturulan, deniz içinde yan kaymaları önlemek için bir yüzey olarak ve ağır
olması dolayısıyla ağırlık merkezini aşağıya çekmekte kullanılan bölüme ise
“Salma” adı verilir.
“Dümen palası” ve “yeke” ise
teknenin manevrasını yapmak için kullanılan kısmıdır. Tekne ilerledikçe göreli
olarak deniz suyu akan bir su halini alır. Bu su akışkanının kuvveti teknenin o
sıradaki hızı ile doğru orantılıdır. Dümen palası, yekeyi veya dümen simidini
çevirmek suretiyle bu su akışkanının önüne engel olarak koşulur. Bu sayede de
teknenin manevra yapması sağlanır. Sonuç olarak tekne ne kadar hızlı ise
manevrası da o kadar güçlü olacaktır.
Sabit olan kısımları:
Bazı halatları sabitlemeye
yarayan takımlar
- koç boynuzları – halatları volta ederiz
- kilitler – kol kapatıldığında geçen halatı geri bırakmaz
- cem kilitler – içinden geçen halatı geri bırakmaz
- kıstırma kilitler – içine sokulan halatı tutar
- vinçler – yük binen halatları germek için kullanılır
Halatların akışına yön veren
veya sınırlayan takımlar
- kurt ağzı – halatların içinde tutar
- makaralar – yönlendirme veya çoklu kullanılırsa yükü azaltır
- köprücük – halatları yönlendirir
Direk tellerinin bağlantıları
- mapalar – teknede sabitleme ve bağlantı yerleridir
- D kilitler – ara bağlantıdır
- Liftinler – tel halatların gerginliklerini ayarlar